Ons uitgangspunt is dat de mens in staat is om zichzelf te ontwikkelen en als persoon te groeien.

Mensen ontwikkelen patronen vanuit hun jeugd en oorsprong. We gaan ervan uit dat je in beweging kunt zijn /komen, heel letterlijk, maar vooral figuurlijk. Je bent in staat om innerlijk te groeien, van onbewust naar bewust, van overleven naar leven, en hierdoor verantwoordelijkheid te nemen voor je gezondheid en welzijn.

Een trauma is een verwonding in je innerlijk (integriteit, ziel, vertrouwen).
Bij overleven dek je deze wond af, omdat het te hevig is, en ga je ‘om de wond heen leven’. Wat zichtbaar wordt in je gedrag, welke meer gericht is op het afweren van gevoelens, dan het toelaten.

Zicht krijgen op je afweermechanismen, je overlevingsstrategieen, is van belang om te ontdekken hoe je met je gevoelens van pijn, vedriet en angst anders om te kunt gaan. Met andere woorden, hoe je ermee kunt “leven”.

Om uiteindelijk te komen tot ‘leven’, zullen we eerst autonomer moeten worden in ons afweergedrag, om geleidelijk toe te groeien naar de keuze om naar de wond te gaan, te helen. Dit proces vraagt tijd, begrip en steun.